sep 19 2019 - sep 19 2019

Spoorweg Mechelen-Terneuzen

Spoorweg Mechelen - Terneuzen maquette KLINGSPOOR
Van het oorspronkelijke grensstation en de bijhorende quarantaine zijn geen sporen meer terug te vinden. Wel kan je een deel van de oude spoorweg komen bewonderen op het ontmoetingsplein van KLINGSPOOR.
Date
  • sep 19 2019 - sep 19 2019

Location

Mechelen-Terneuzen

Van het oorspronkelijke grensstation en de bijhorende quarantaine zijn geen sporen meer terug te vinden.
Maar de spoorweg zelf is nog zeer duidelijk herkenbaar tussen Sint-Niklaas en de grens met Nederland. Het is nu een populair fiets- en wandelpad dat je tot op een boogscheut van het centrum van Hulst brengt. Verschillende overblijfselen van deze spoorweg werden gerestaureerd om het rijke spoorverleden van De Klinge opnieuw zichtbaar te maken.
Op het ontmoetingsplein werd een perron gecreëerd naast het originele stukje spoorweg dat werd heraangelegd met het bestaande materiaal van De Klinge.
Op dit spoor prijken nu een oude stoomlocomotief en een authentieke wagon. Die wagon gebruikt men als ontvangstruimte.

 

Ruim honderd jaar lang denderden er op geregelde tijdstippen treinen over de sporen in De Klinge. De treinen vervoerden reizigers en goederen langs het traject Mechelen-Terneuzen. De ‘Chemin de Fer International de Malines à Terneuzen’ was een private spoormaatschappij die in 1868 werd opgericht. Op 26 augustus 1871 kon de lijn feestelijk geopend worden en reed de eerste trein van Mechelen naar Terneuzen en terug.

 

Het aantal reizigerstreinen bleef altijd vrij bescheiden. Gemiddeld tien keer per dag konden de Klingenaren de trein nemen richting Sint-Niklaas of Hulst.
Het goederenverkeer was van groter belang voor de inkomsten van de spoormaatschappij. Steenkool en ijzererts loste men in de haven van Terneuzen om het dan via de spoorlijn naar Duitsland te brengen. Verder vervoerde men massa’s suikerbieten en andere landbouwproducten.

 

De Klinge had al in de begindagen van de spoorlijn zijn eigen station. De spoorweg liep buiten de kom van de gemeente en dwars door het bos. De gemeente nam dan ook snel het initiatief om een nieuwe stenen weg aan te leggen van het dorpscentrum naar het station. Door de ligging aan de grens groeide het station van De Klinge door de jaren uit tot een aanzienlijk complex met voorzieningen voor de douane, een herstelhal en maar liefst zeven sporen. In de omgeving van het station kwamen er enkele herbergen en hotels voor dorstige reizigers en handelaars op doorreis.

 

Na de Tweede Wereldoorlog verkeerde de maatschappij in zware financiële nood en in 1948 moesten de nationale spoorwegen van Nederland en België de lijn overnemen. Op 18 mei 1952 viel het doek over ruim tachtig jaar reizigersverkeer toen de laatste personentrein van Hulst naar Sint-Niklaas reed. Het goederenverkeer overleefde iets langer, maar werd tot een minimum herleid. Begin jaren zeventig brachten twee goederentreinen per week nog een wagon naar De Klinge. De laatste officiële rit op dit deel van de oude spoorlijn dateert van 2 oktober 1975. Toen werden de laatste uitgeweken wagons in De Klinge opgehaald. Het station van
De Klinge met alle bijhorende gebouwen was toen al vijf jaar afgebroken.