De landsgrens vormt de scheiding tussen twee waardevolle natuurgebieden. Het Stropersbos strekt zich uit langs de Belgische kant van de grens, de Waterwinbossen aan de Nederlandse zijde. Het bos is om en bij de 300 hectare groot en is daarmee één van de grootste bos- en natuurgebieden van Oost-Vlaanderen. Enkele jaren geleden realiseerde men hier een groots natuurinrichtingsproject om de natuur meer kansen te geven.
Als je het Stropersbos verkent, kan je genieten van een gevarieerd landschap. De natte gedeelten van het natuurgebied vormen de ideale biotoop voor de zwarte els en waterviolier. Op diverse plaatsen in het bos werden open vlaktes gecreëerd door naaldbos te kappen. Op die manier krijgen de in de bodem aanwezige zaden van heideplanten opnieuw ruimte om te bloeien. ’s Zomers grazen hier schapen zodat de jonge heide niet opnieuw verbost. Deze jonge heide, met her en der bosjes en kreupelhout, wist meteen enkele nieuwe gasten te strikken.
Zo is de boomleeuwerik weer van de partij en op zwoele zomeravonden hoor je de veldkrekel vrolijk zuiders tjirpen. In het zuidelijke gedeelte van het bos kan de wandelaar Gallowayrunderen of Konikpaarden tegen het lijf lopen. Deze grote grazers zorgen voor een lappendeken van grasland, bosjes en struikgewas. Tenslotte zijn er ook nog zones droog tot vochtig gemengd bos met grove den, zomereik, es en berk waar eekhoorntjes en haviken zich thuis voelen.
